Dag 18

Vandaag zijn we via Toronto verder afgezakt riching Niagara Falls. Op de rit kwamen we langs een aantal forse plaatsen zoals Mississauga (690.000 inwoners), Hamilton (490.000) en zeer veel plaatsen van zo’n 100.000 tot 180.000 inwoners. Het was ons nu des te duidelijker dat inderdaad het grootste deel van de (Ontario) Canadeze op niet meer dan 200 km afstand van de grens met de VS wonen. Na een stevige rit van 400 kilometer arriveerde we uiteindelijk op onze camping in Niagara Falls (90.000 inwoners). Direct bij het binnenrijden van de stad bleek al dat dit één grote kermis was, althans de hoofdstraten, die vol zaten met op entertainment gerichte uitbatingen, zoals spookhuizen, griezelmusea, eetgelegenheden, enzovoorts. Het had vooral allemaal veel glitter en glans zodat de vergelijking met Las Vegas voor de hand lag. Vooral in het centrum van de stad was veel hoogbouw (hotelketens als Sheraton, Hilton, Radisson en natuurlijk de twee observatietorens van Niagara Falls die boven alles uit torende, de Minolta en de Skylon towers). Na ons op de camping gesettled te hebben zijn we een stuk teruggereden, Ontario weer in (Niagara Falls ligt op de grens met de Amerikaanse staat New York). Bij het 30 kilometer verder gelegen idylische Niagara on the Lake (13000 inwoners) hebben we geparkeerd om dit naar verluid leuke stadje eens te verkennen. Het viel ons direct op dat er enorm veel toeristen rondliepen in het stadje en qua parkeren leek ook alles vol te staan. Gelukkig vonden we bij de kleine haven van het stadje achter een groot hotel een flink aantal publiek parkeerplaatsen waar we volgens een lokale bewoonster gebruik van konden maken. Vervolgens zijn we via de prachtige Wijnroute die Niagara Falls omringt naar Niagara on the Lake gereden. Door de grote laagvlaktes en het goede klimaat met de meeste zonneschijn van Ontario (het ligt ook erg zuidelijk tegen Amerika aan) gedijen hier de wijndruiven goed en vandaar dat men hele wijnroutes kan rijden. Dat hebben we niet gedaan en zo kwamen we uiteindelijk aan in Niagara on the Lake. Dit stadje heette oorspronkelijk ‘ Newark’ en werd in 1793 onder die naam kort de hoofdstad van Opper-Canada (Ontario destijds). Vier jaar later kozen de Engelsen echter al voor en nieuwe hoofdstad: York (nu Toronto). In 1813 vielen de Amerikanen Newark binnen en verwoestte het deels. Uiteindelijk zijn de Engelsen terug gekomen na deze oorlog om hun huizen te herstellen en sindsdien is er aan de aanblik van het stadje weinig veranderd. Daarom zagen we in de hoofdstraat (Queen street) van het stadje ook voornamelijk deze oude gebouwen waarvan we uiteraard een aantal gefotografeerd en gefilmd hebben. Er lag nog een mooi oud Brits gerestaureerd fort in de stad, Fort George, dat we echter niet meer bezocht hebben omdat het al tegen het eind van de middag liep toen we er langsreden. Op de terugweg naar de camping zijn we nog wel naar een ander mooie uitgangspunt gereden, een punt waar de zogenaamde ‘floral clock’ staat van de energiemaatschappij die zijn stroom betrekt uit de enorme generatoren die in de stuwdam verwerkt zitten die een deel van de kracht van de falls benutten voor de opwekking van stroom. We hebben op het uitzichtpunt deze grote stuwdam gefotografeerd en gefilmd en bovendien de ‘ Rainbow Bridge’ de sierlijke brug die ligt op de kloof die tuseen Canada en de Verenigde Staten loopt. Midden op de brug zag je ook daadwerkelijk de vlagen van de beiden landen de afbakening van de grens markeren. De douanakantoren zitten aan beiden kanten van de brug op de oevers. Morgen zullen we de Falls per ‘ Maid of Mist’ bootjes gaan verkennen.